Systematyka:

Królestwo: Animalia
Podkrólestwo: Histozoa
Typ: Chordata
Podtyp: Reptilia
Gromada: Anapsida
Rząd: Testudines
Podrząd: Testudinoidea
Rodzina: Chelydridae
Rodzaj- Chelydra
Gatunek- serpentina

Jak widać powyżej są to żółwie z rodziny Chelydridae, którą natomiast można podzielić na dwie grupy:

1. Chelydra Serpentina (żółw jaszczurowaty) dzielący się na cztery podgatunki:

• Chelydra serpentina serpentina
• Chelydra serpentina rossignoni
• Chelydra serpentina osceola
• Chelydra serpentina acutirostris

2. Macroclemys Temmincki (żółw sępi)

Żółwie te dorastają do około 45 centymetrów karapaksu i 39 kg wagi. Najszybsze tempo wzrostu następuje do drugiego roku życia i właśnie w tym czasie uzyskują średnio 12-15 cm długości skorupy.
Średnie przyrosty wagowe nie są jednakowe u wszystkich osobników, a u żółwi jaszczurowatych w początkowych latach swojego życia oscylują w przedziale 1-1,8 kg rocznie. Dane takie znalazłem w internecie porównując pięć osobników Chelydra Serpentina Serpentina nie znając ich płci, warunków hodowlanych i oczywiście cech osobowych. Małe osobniki są bardzo wrażliwe na warunki zewnętrzne, giną w dziobach ptaków, oraz w pyskach lądowych drapieżców. Dorosłe żółwie nie mają natomiast żadnych naturalnych wrogów oprócz ludzi, którzy wyłapują je dla ich delikatnego mięsa, dużych skorup i traktują je jako szkodniki, które niszczą w małych zbiornikach wodnych populacje ryb. Dlatego właśnie w naturalnym środowisku dożywają one tylko do 30-35 lat, a w niewoli przy dobrej opiece i odpowiednich warunkach do 45-50 lat. Karapaks u żółwi młodych jest wyraźnie podzielony na trzy grzbiety o zabarwieniu zaczynającym się od czarnego przez brązowy, a skończywszy na oliwkowym. Plastron niewielki i najczęściej w kolorze żółtym z ciemnymi sporadycznymi akcentami, których ilość i wielkość to raczej cecha osobowa. Skóra pokryta jest różnymi wyrostkami i naroślami, a może być koloru czarnego, szarego, brązowego, oliwkowego i żółtego, ale najczęściej jest po prostu połączeniem tych barw. Oczy są bardzo charakterystyczne z symetrycznie rozłożonymi w formie „krzyża” ciemnymi wstawkami.

Macroclemys temmincki - Bardzo charakterystyczną różnicą w stosunku do swoich poprzedników jest budowa jego karapaksu. Jest on bardziej postrzępiony niż owalny na krawędziach i bardzo „wyboisty”, co stwarza niesamowite wrażenie wizualne i powoduje sporą magię tego stwora. Głowa także jest innego kształtu i patrząc z góry tworzy trójkąt, a górna i dolna szczęka zakończona jest haczykowatymi zakończeniami tworzącymi coś w rodzaju pojedynczych „zębów”. Dodatkowo oprawa oczu jest formą mięsistych wyrostków tworzących wzór „gwiazdki”, co także bardzo ciekawie wygląda. Jednak najbardziej niesamowitym elementem odróżniającym tego żółwia, którego nie posiada żaden inny gatunek na świecie jest mięsista czerwona narośl znajdująca się w jego paszczy, a która imituje robaka przyciągającego małe rybki w sam środek śmiertelnej pułapki.

Podgatunki

1. Chelydra serpentina serpentina

   Ciało tych żółwi posiada chyba najmniej wyrostków i narośli, a na pewno już w najmniejszym stopniu są one widoczne i najbardziej płaskie. Podgatunek ten z niżej wymienionych zamieszkuje największe tereny, a występuje on w południowo/wschodniej Kanadzie, oraz północno/wschodniej i centralnej części USA.

2. Chelydra serpentina rossignoni

   Ubarwienie karapaksu jest ciemniejsze niż u pozostałych podgatunków, głowa ma kolor ciemno brązowy, a charakterystyczne „wyrostki” na podbródku i szpiczaste narośla na szyi i innych częściach ciała dokładniej określają ten podgatunek. Zamieszkuje tereny południowego Meksyku, oraz Gwatemali i Hondurasu.

3. Chelydra serpentina osceola

   Wyrostki i narośla znajdujące się na głowie, szyi i pozostałych częściach ciała są bardzo widoczne, co upodabnia go do wyżej wymienionego Chelydra Serpentina Rossignoni. Występuje w Stanach Zjednoczonych Ameryki, a dokładniej na południu stanu Georgia i Floryda.

4. Chelydra serpentina acutirostris

   Ubarwienie karapaksu dużo jaśniejsze niż u reszty podgatunków, a zwłaszcza od Chelydra Serpentina Rossignoni, natomiast narośla na szyi i pozostałych częściach ciała są spłaszczone jak u Chelydra Serpentina Serpentina. Północno/wschodni Honduras, wschodnia Nikaragua przez Kostarykę do Panamy, oraz wybrzeża Kolumbii od strony Pacyfiku i Ekwador.

Żywienie

Chelydra serpentina jest wszystkożerny i zasadniczo zjada wszystko, co tylko może się zmieścić do jego ogromnego dzioba. Dlatego właśnie mniejsze osobniki w naturze zjadają niewielkie ryby, ślimaki, owady, oraz ich larwy, pijawki, żaby, roślinki wodne, a także padlinę większych stworzeń. Większe żółwie dodatkowo potrafią zjeść małe ssaki, ropuchy, raki, młode ptaki, mniejsze żółwie, a także nawet węże. Zjadają one chętnie zarówno żywą zdobycz, ale nie pogardzą także padliną. Zaskakujący jest stosunek pokarmu roślinnego, który stanowi nawet i 1/3 ich diety.

Biotop

Ich naturalnym środowiskiem są przybrzeżne i muliste rejony jezior i rzek o słabym nurcie, oraz różnego rodzaju bagna i moczary. Uwielbiają one przebywać na płyciznach, ukrywając się w roślinności wodnej, oraz w gałęziach i pniach zatopionych drzew.

Ciekawostki

Macroclemys Temmincki rosną wolniej niż Chelydra Serpentina, ale ich wiek dochodzić może nawet do 100 lat, oraz dorastają do większych rozmiarów. Jak prawie u wszystkich gatunków żółwi na świecie istnieją także albinotyczne odmiany tego gatunku, które wyglądają bardzo ciekawie i pewnie są sporo droższe. Przed rozpoczęciem hodowli tego gatunku należy się dobrze zastanowić, czy aby na pewno mamy odpowiednie warunki lokalowe i zabezpieczymy dobrą dietę w odpowiedniej ilości. Oto zdjęcia już dorosłych Chelydra Serpentina:

Dymorfizm płciowy

Płeć żółwi może być określona dzięki temperaturze, w jakiej przebywają jaja. Z jaj dojrzewających w 20°C wylęgną się samice, 21-22°C obie płcie, 23-24°C tylko samce, 25-28°C obie płcie, ale głównie samce w niższym końcu tego zasięgu i w 29° lub wyżej tylko samice. Ogólnie samce i samice rosną do takich samych rozmiarów i wagi, a różnice występują zdecydowanie w budowie, grubości i długości ogona, oraz wielkości plastronu. Samiec posiada grubszy i dłuższy ogon (na zdjęciu oznaczone nr. 2) z „ujściem” (kloaka) osadzonym w większej odległości od krawędzi skorupy (na zdjęciu oznaczone nr. 1), oraz mniejszy plastron (na zdjęciu oznaczone nr. 3) i cieńszy „most” łączący go z karapaksem. Samce, dlatego uchodzą właśnie za większe niż samice, bo ich dłuższy ogon stanowi stosunek 120% do 110% z długości ich ciała.

Rozmnażanie

Ilość składanych jaj może być bardzo niska i wynosić 6 sztuk albo bardzo wysoka sięgająca nawet 100 sztuk. Najczęściej jednak średnia oscyluje w granicach 20-40 jaj.

Uwagi

Autor: Marioh Specjalne podziękowania za pomoc należą się hodowcy, mieszkającemu na stałe w Kanadzie (Vancouver) o Polsko brzmiącym nazwisku Stan Gielewski, który stworzył na podstawie Swojej wiedzy popartej bardzo dużym doświadczeniem wspaniałą stronę  www.chelydra.org  . Oczywiście dodatkowo pomogła mi także jedna z najlepszych stron internetowych o żółwiach  www.chelonia.org.