Eretmochelys imbricata - żółw szylkretowy
Wygląd: Żółwia szylkretowego można bezwzględnie rozpoznać po dachówkowato zachodzących na siebie głównych tarczach karapaksu, ostro piłkowatej tylnej części jego krawędzi i hakowato wygiętym końcu szczęki. W miarę wzrostu żółwia, tarcze rozchodzą się i u dużych osobników już się nie przekrywają. Barwa karapaksu jest zróżnicowana, od złotoszarej lub bursztynowej po jaśniejsze i ciemniejsze odcienie kolorów zielonkawego, czerwonobrązowego, brązowego, a nawet czarniawego. Długość karapaksu żółwia szylkretowego dochodzi do 90 cm. Poszczególne plamy barwne tworzą na pancerzu "płomienisty" rysunek. Żółwia szylkretowego można również odróżnić od żółwia jadalnego po 2 parach tarczek przedczołowych. Tarcze kręgowe mają kształt rombowaty. Tarcz żebrowych są 4 pary. Na brzusznej stronie pancerza znajdują się 4 duże tarcze zabrzeżne. Plastron jest żółty.
Środowisko życia: Wody przybrzeżne, zatoki, laguny, niekiedy ujścia rzek.
Występowanie: Tropikalna strefa mórz i oceanów.
Tryb życia: Żółw ten pływa szybko i zwinnie.
Pokarm: Żółw szylkretowy zjada rośliny, ryby, skorupiaki i mięczaki.
Rozmnażanie: Samica raz w roku składa 150-200 jaj o średnicy około 4 cm do wygrzebanej w miękkim piasku jamy.